พ่อแม่ส่วนใหญ่มักเคยชินกับการคอยดูแลลูกตลอดเวลา จนลืมไปว่าสิ่งนึงที่พ่อแม่ควรต้องทำคือ การฝึกให้ลูกได้ดูแลตัวเอง และมีความรับผิดชอบ
เพราะเมื่อเราไม่ได้ฝึกให้ลูกดูแลตัวเอง ลูกจะขาดโอกาสคิด วิเคราะห์ ตัดสินใจ ขาดประสบการณ์ในการแก้ปัญหาต่างๆด้วยตัวเอง
คุณแม่คุณพ่อส่วนหนึ่งอาจคิดว่าเดี๋ยวโตขึ้นลูกก็ทำได้เอง แต่เราลืมไปว่า แท้จริงแล้วการเรียนรู้ควรเกิดขึ้นและฝึกฝนตลอดเวลาของการดำรงชีวิต
เช่น การอาบน้ำแปรงฟัน ก็สามารถฝึกพัฒนาการด้านต่างๆของลูกได้มากมาย ทั้งกล้ามเนื้อมัดใหญ่-มัดเล็กรวมไปถึงเรื่องสำคัญคือ “การฝึกความรับผิดชอบ”
ความรับผิดชอบที่ว่านี้ประกอบด้วย
✅ ความรับผิดชอบต่อตัวเอง
ได้แก่การที่ลูกได้รับการฝึกให้ช่วยเหลือตัวเองตามวุฒิภาวะ เช่น อาบน้ำ แต่งตัว ล้างหน้า แปรงฟัน รับประทานอาหารเอง ฯลฯ
พ่อแม่ควรสอนให้ลูกสามารถดูแลกิจวัตรประจำวันของตัวเองตามวัย และฝึกให้ลูกรับผิดชอบทำสิ่งสิ่งเหล่านั้นด้วยตนเองตามเวลา
โดยในช่วงแรกพ่อแม่คอยควบคุมดูแลอย่างใกล้ชิด และหลังจากนั้นก็คอยดูแลห่างๆ เพื่อให้ลูกได้ฝึกความรับผิดชอบต่อตัวเอง
✅ ความรับผิดชอบต่อผู้อื่น
เมื่อลูกสามารถเข้าใจคำสั่งง่ายๆ เคลื่อนไหวได้คล่อง อาจประมาณ2-3ขวบ เราจะเริ่มฝึกความรับผิดชอบต่อผู้อื่นโดยเริ่มจากงานบ้านง่ายๆก่อน เช่น เอาน้ำให้พ่อ เก็บรองเท้าให้แม่ ทิ้งขยะ ล้างจาน ฯลฯ การฝึกความรับผิดชอบต่อคนในครอบครัวเป็นการสร้างเยื่อใย ให้ลูกรู้สึกรักและเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว ลูกจะรู้สึกดีและอยากดูแลคนในครอบครัว เป็นการสร้างความรัก ความผูกพันรูปแบบหนึ่ง
✅ ความรับผิดชอบต่อสังคม
เราเป็นส่วนหนึ่งของสังคม หากเราสามารถสอนให้ลูกรับผิดชอบต่อสังคมได้ ลูกจะถูกยอมรับและอยู่ร่วมกับคนในสังคมได้อย่างมีความสุข เช่น การฝึกมารยาททางสังคม การไม่ส่งเสียงดังนอกบ้าน การทิ้งขยะลงในถังขยะ การลุกให้เด็กที่ตัวเล็กกว่านั่ง ความรับผิดชอบต่อสังคมเป็นความรับผิดชอบที่ต้องปลูกจิตสำนึก ดังนั้นหากลูกได้รับการฝึกที่ดีจะช่วยให้บรรยากาศในสังคมน่าอยู่มากขึ้น
ความรับผิดชอบควรเริ่มสร้างตั้งแต่ลูกยังเล็ก เพราะหากมาสอนตอนโตก็ยากที่จะติดเป็นนิสัย
ความรับผิดชอบจะช่วยให้ลูกสามารถเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่มีระเบียบ วินัย มีทักษะทางสังคม สามารถเรียนรู้และแก้ปัญหาต่างๆได้ง่ายขึ้น และเป็นคนที่คนอื่นๆยอมรับ มีโอกาสที่จะประสบคความสำเร็จได้มากกว่าคนที่ไม่มีความรับผิดชอบ
มาฝึกลูกรักให้มีความรับผิดชอบโดยเริ่มที่บ้านกันนะคะ
